Congres – Vroegsignalering bij baby’s – derde editie
Aanvangstijd 10:00 uur
Eindtijd 17:00 uur
Locatie Jaarbeurs (Hallencomplex) – Utrecht
Prijs € 295,00 ex. 21% BTW
Uiterste inschrijfdatum 14 november 2017
Max. aantal deelnemers 300
9.15 uur Inloop en registratie
10.00 uur Opening van het congres door de dagvoorzitter Dr. Guido van de Luitgaarden
Plenaire bijdragen:
10.15 uur Prof. Dr. Manon Benders [UMC Utrecht] – Wat betekent vroeggeboorte voor de ontwikkeling?
11.00 uur Prof. Dr. Carolina de Weerth [Radboud Universiteit] – Prenatale stress, prematuriteit en de band tussen ouders en baby
11.45 uur Koffiepauze
12.15 uur Drs. Bieke Bollen [KU Leuven] – Prematuur ouderschap
13.00 uur Lunchbuffet
14.00 uur Eerste ronde deelsessies: keuze uit 1A of 1B
Deelsessie 1A Mariska Köhne-Krab [Prakijk Mariska Krab] – Muziektherapie bij te vroeg geborenen
Deelsessie 1B Froukje S. Houtstra [GGD Fryslàn] – Thuis uit het ziekenhuis en dan?
15.00 uur Koffiepauze en wissel
15.30 uur Tweede ronde deelsessies: keuze uit 2A of 2B
Deelsessie 2A Drs. Fernanda Sampaio de Carvolho [Erasmus MC] – Psychotherapeutische hulp gericht op hechtingsrelatie
Deelsessie 2B Dr. Petr Jira [Jeroen Bosch Ziekenhuis] – Matig te vroeg geborenen, een vergeten groep
16.30 uur Afsluiting van het congres en na borrel
Op 15 november 2017 vindt de derde editie plaats van het Congres Vroegsignalering bij baby’s.
Dit jaarlijks congres staat dit jaar in het teken van vroeggeboorte: wat betekent dit voor de ontwikkeling van een kind, nu en later in het leven? Tijdens het plenaire ochtendgedeelte wordt vanuit verschillende invalshoeken ingegaan op vroeggeboorte. ’s Middag is er keuze uit interactieve deelsessies.
Een zwangerschap duurt normaal gesproken 40 weken. Er is sprake van vroeggeboorte als een zwangerschap minder dan 37 weken heeft geduurd. Duurt een zwangerschap tussen de 32 en 37 weken dan noemen we een kind matig prematuur, minder dan 32 weken ernstig prematuur en beneden de 28 weken zwangerschap is een kind extreem prematuur.
Bij een te vroeggeboren kind kunnen allerlei ernstige en minder ernstige lichamelijke en cognitieve beperkingen voorkomen. Wat zijn aandachtspunten? Maar ook: wat doet dat met ouders en de gehechtheidsrelatie? En hebben professionals voldoende kennis en handvatten om hiermee om te gaan?