In de hulpverlening lijkt de aandacht voor ouderschap vaak door te slaan in aandacht voor moederschap.

Vaders vallen in de hulpverlening aan jonge gezinnen vaak tussen de wal en het schip. Als het over gehechtheid gaat, hebben we het vaak direct over de moeder-kind relatie. We hebben aandacht voor angst en stemmingsproblemen bij vrouwen die recent moeder geworden zijn en de gevolgen van hun problemen voor het kind. Gaat het over kinderen met een beperking? Dan nemen we vaak al automatisch aan dat dat dan vooral heel moeilijk zal zijn voor de moeder, want die is (zo lijken we anno 2022 nog stééds impliciet aan te nemen) tenslotte de primaire verzorger. En als we dan naar de rol en het pedagogisch handelen van vaders kijken? Dan vinden we die als vrouwelijke hulpverleners vaak goedbedoeld maar onhandig, omdat vader niet doet wat een goede moeder zou doen. En als het gezin hulp nodig heeft? Dan kijken we de laatste jaren graag naar het familienetwerk. Maar ook daar draait de blik vrijwel automatisch naar de grootmoeders: eerst moeders moeder en dan vaders moeder. En de opa’s dan?

Op dit congres zullen de sprekers uitvoerig stilstaan bij de manier waarop je als hulpverlener de uitdagingen van het (jonge) vaderschap niet uit het oog verliest. De sprekers staan uitvoerig stil bij hoe je vaderschap op waarde kunt schatten en het kunt benutten om het welzijn van zowel de vaders zelf als hun gezinnen veilig te stellen.

Selecteer een uitvoering:

Op locatie – 8 december 2022Deelnemers op locatie ontvangen daarnaast een inlogcode om de videopresentaties van de gemiste deelsessies binnen 30 dagen on demand te volgen in een online leeromgeving.Locatie: Jaarbeurs – Hallencomplex – Juliana Congreszalen – Utrecht
Max. aantal deelnemers: 80SelecteerOnline – 1 januari 2023Deelnemers die het congres online volgen, hebben vanaf de startdatum precies 30 dagen de tijd om alle presentaties in een gebruikersvriendelijke online omgeving (een of meerdere keren) te bekijken.